maykıl dersem çık mayk dersem ister çık ister çıkma

ah maykıl ah.. günlerdir oradan oraya koşturuyorum, bir sandalye uzatıp nah şuraya otur azıcık da dinlen diyenim yok. ayol yorgun düştüm hergün bir yerlere gitmekten. bir de çalışacağımı hayal ediyorum da şu an, kabus yeminle. ben doğuştan tembelim, allah beni böyle yaratmış canım yapacak ne var ki. yine de en önemli işim olan okulla tüm ilişiğimi kesme görevimi tam olarak sonlandırabilmiş değilim. eh, bunun verdiği kederle de biraz boş boş otururum artık. ha bir de son zamanlarda gözdem olan tahinlimi yerim çayın yanında. tahinli demişken hepimiz oldukça kilo aldık zannımca. bir tek merocici git gide incelen beliyle göz dolduruyor. gerimiz oooh fasa fiso. yememek lazım yememek.
bu arada az önce mutfaktan salona (cocky pine'ın evinin salonu ve mutfağı canım, yanlış duymadın) doğru elimde bir fincan çayla yollanırken aldı beni bir gülme. ah canım dedim kendi kendime, sen kendine gel, sen kendine kendine gel, haddini bil, sen haddini haddini bil. sonra hemen toparlandım tabii. aklıma hemen bir  fikir geldi. bana en uygun, en güzel hayat planını yapana ödül olarak ben bizzat kendim olarak kendimi vereceğim. hayır, yanlış duydun canım.
bir de evlilik mevzu var tabi. keşke biri çıksa da şöyle zengince, hepinizle evleniyorum beşi bir arada hohhohhoh dese. gerçekten de hepimizle evlense. ya da hepimize bakmak koşuluyla birimizi aramızdan feda etsek. ben oyumu high honor noble'dan yana kullanıyorum. itirazı olan? yok mu? o halde oy birliğiyle kabul edilmiştir canım.
besos.